Welke vaardigheden dient een huisarts in opleiding te leren? Hierover werd in de zomer van 1993 een bevragingsronde gehouden bij huisartsenstafleden, stagebegeleiders, coördinatoren en stagemeesters. Behalve een aantal vaardigheden uit de obstetrie, de neonatologie en de orthopedie vonden de meeste respondenten de ± 200 voorgelegde vaardigheden noodzakelijk of wenselijk voorde huisartsengeneeskunde. Op basis van de resultaten werd inmiddels een toetslijst opgesteld, die een nuttig instrument kan worden voor studenten en hibo’s en hun respectievelijke opleiders.

In het eerste deel van dit artikel werden de ervaringen beschreven van één jaar experimentele opleiding van stagemeesters in Vlaanderen (zie blz.150). In april 1993, nog tijdens het eerste opleidingsjaar, werd een enquête georganiseerd om de zich ontwikkelende opleidingspraktijken, en de eerste effecten van de opleiding te bestuderen.

Meer en meer huisartsen-in-beroepsopleiding kiezen voor een stage in de praktijk van een huisarts-stagemeester. Om de kwaliteit hiervan te verzekeren, is ook de opleiding van de stagemeester zelf noodzakelijk. Het Interuniversitair Centrum voor Huisartsenopleiding (ICHO) startte daarom vorig jaar een experimentele opleiding waaraan stagemeesters vrijwillig konden deelnemen. Een groep van 26 huisartsen stelde zich kandidaat. In het eerste deel van dit artikel komen hun ervaringen aan bod. Daarna volgt in een tweede deel de bespreking van een enquête die tijdens de opleiding werd georganiseerd.

In een aantal artikels reeds vroeger gepubliceerd in Huisarts Nu, kon men kennis maken met de beroepsopleiding van huisartsen. Hierin werd onder meer verder onderzoek aangekondigd. Het eerste dat in dit verband gebeurde was een uitvoerige enquête. We zijn blij de lezers van Huisarts Nu de samenvatting van deze enquête te kunnen aanbieden. Eerst schetsen we doel en methode, vervolgens beschrijven we de belangrijkste bevindingen en tenslotte vragen we ons af welke betekenis dit heeft voor de toekomst van de beroepsopleiding.

Dit artikel is slechts begrijpbaar voor wie ook het vorige artikel (zie D. Leroy «De beroepsopleiding tot huisarts» in dit nummer van HANU) gelezen heeft. Zoniet mist men het kader om dit gesprek te situeren.

De informatie over de beroepsopleiding tot huisarts in Vlaanderen werd gespreid over twee artikels, beide van de hand van D. Leroy. Het eerste artikel, «De beroepsopleiding tot huisarts» biedt een overzicht van feiten en ervaringen en schetst zo een beeld van de beroepsopleiding sinds 1984. Tevens wordt weergegeven hoe de betrokkenen deze opleiding ervaren. Het tweede artikel «Een jonge huisarts aan het woord over de beroepsopleiding» bevat een interview met een jonge arts. Het illustreert de situatie van veel beginnende huisartsen: de start van een praktijk en de betekenis die de seminaries...